Divertikülozis olarak isimlendirilen, kalın bağırsaktaki keseciklerin oluşma nedeni kesin olarak bilinmemekle birlikte, en büyük etkenin bağırsak içi basınç artışı olduğu düşünülüyor. Çoklukla hiçbir belirti vermeyen bu kesecikler; hafif karın kramplarına, şişkinliğe ve gaz ya da dışkılama alışkanlıklarında değişikliklere (kabızlık yahut ishal) yol açabiliyor. Lakin kesecikler iltihaplandığında (Divertikülit) tablo ciddileşerek; şiddetli karın ağrısı, ateş, titreme, mide bulantısı, kusma ve iştah kaybı üzere belirtiler ortaya çıkıyor.   Bilhassa şiddetli karın ağrısı ve ateş durumunda vakit kaybetmeden bir doktora başvurulması hayati kıymete sahip. 

Lif tarafından yoksul beslenmeye bağlı daima kabızlığın oluşması ve hareketsiz hayat üzere faktörlerin hastalığa davetiye çıkardığını belirten İstanbul Okan Üniversitesi Hastanesi Genel Cerrahi Uzmanı Dr. Öğr. Üyesi Osman Anıl Savaş, birebir vakitte genetik faktörlerin ve yaşa bağlı olarak bağırsak duvarlarının zayıflaması sebebiyle de 60 yaş üstü bireylerde bu durumla sıklıkla karşılaşıldığının altını çiziyor. 

Divertikülit Tedavisinde Cerrahi Yöntemler 

Divertiküller çoklukla öteki bir sebeple yapılan taramalarda tesadüfen bulunurken, teşhis için kolonoskopi ve bilgisayarlı tomografiden (BT) faydalanılıyor. Tedavi formu ise hastalığın evresine nazaran değişmekte. Keseciklerin olduğu sessiz evrede (Divertikülozis), ilaç tedavisine gerek yokken, bu evrede ömür üslubu değişikliği (bol lifli diyet, su tüketimi) kâfi oluyor. Hafif atakların başladığı evrede istirahat, sıvı yüklü beslenme ve uzman hekimin reçete edeceği antibiyotikler kullanılıyor. Şiddetli ataklarda hastaneye yatış, damardan antibiyotik tedavisi ve bağırsağın dinlendirilmesi gerekebiliyor. Nadiren bağırsak delinmesi, iki kezden fazla tekrarlayan divertikülit atağı, sık tekrarlayan kanama üzere komplikasyonların gelişmesi gibi durumlarda ise cerrahi müdahale gerekebiliyor. Cerrahi formüller, hastalıklı (divertiküllü ve iltihaplı) bağırsak kısmının çıkarılmasına ve kalan sağlıklı uçların birbirine dikilmesine dayanıyor. Lakin bu sürecin nasıl yapılacağı hastanın durumuna nazaran değişiyor. Cerrahlar, mümkün olan her durumda hastanın daha süratli güzelleşmesini sağlayan kapalı metotları tercih ederken, birtakım durumlarda açık cerrahiye de başvurulabiliyor. Karın bölgesine 3-4 adet çok küçük kesi açılarak yapılan laparoskopik cerrahi (kapalı yöntem); daha az ağrı, daha küçük ameliyat izi ve daha kısa hastanede yatış müddetiyle hastaların olağan hayatlarına daha süratli dönmelerini sağlıyor. 

İstanbul Okan Üniversitesi Hastanesi Genel Cerrahi Uzmanı Dr. Öğr. Üyesi Osman Anıl Savaş, cerrahi süreçte hastaların en büyük endişesinin, bağırsağın karın duvarına ağızlaştırılmasıyla dışkının bir torbaya (stoma) dolması olduğunu söylüyor. Halbuki laparoskopik metotla gerçekleştirilen ameliyatlarda ekseriyetle torba takılmıyor. Hastalıklı kısım çıkarılarak sağlıklı uçlar birbirine dikilebiliyor. Acil ameliyatlarda ise, şayet karın içi çok iltihaplıysa, dikişlerin tutmama riski yüksek olduğu için, hasta güvenliğini sağlamak emeliyle süreksiz olarak bağırsağın karın cildine ağızlaştırılması kelam konusu olabiliyor. Lakin enfeksiyon temizlenip hasta güzelleştikten yaklaşık 3-6 ay sonra ikinci bir küçük ameliyatla bağırsak içeri alınıyor ve torba iptal ediliyor.

Kaynak: (BYZHA) Beyaz Haber Ajansı